بخشی از متن تحقیق در مورد اثبات لزوم امامت 22 ص :
لینک دانلود و خرید پایین توضیحاتدسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 22 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
اثبات لزوم امامت
ختم نبوت بدون نصب امام معصوم , خلاف حکمت الهی است و کامل بودن دین جهانی و جاودانی اسلام , منوط به این است که بعد از پیامبر اکرم ( ص ) جانشینان شایسته ای برای او تعیین گردند بگونه ای که بجز مقام نبوت و رسالت , دارای همه مناصب الهی وی باشند
این مطلب را می توان از آیات کریمه قرآن و روایات فراوانی که شیعه و سنی در تفسیر آنها نقل کرده اند استفاده کرد :
از جمله در آیه سوم از سوره مائده می فرماید : (( الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دیناً ))
این آیه که به اتفاق مفسرین در حجه الوداع و تنها چند ماه قبل از رحلت پیامبر اکرم ( ص ) نازل شد بعد از اشاره به نا امیدی کفار از آسیب پذیری اسلام (( الیوم یئس الذین کفر وامن دینکم ...)) تائکید می کند که امروز دین شما را کامل , و نعمتم را بر شما تمام کرده .
و با توجه به روایات فراوانی که در شائن نزول این آیه ها وارد شده کاملاً روشن می شود که این (( اکمال و اتمام )) که توائم با نومید شدن کفار از آسیب پذیری اسلام بوده با نصب جانشین برای پیامبر اکرم ( ص ) از طرف خدای متعال , تحقق یافته است . زیرا دشمنان اسلام , انتظار داشتند که بعد از وفات رسول خدا ( ص ) ـ مخصوصاً با توجه به اینکه فرزند ذکوری نداشتند ـ اسلام بدون سرپرست بماند و در معرض ضعف و زوال قرار گیرد , ولی با نصب جانشین برای وی دین اسلام به نصاب کمال , و نعمت الهی به سرحد تمام رسید و امید کافران بر باد رفت . ( 1 )
و کیفیت آن , چنین بود که پیامبر اکرم ( ص ) هنگام بازگشت از حجه الوداع همه حجاج را در محل (( غدیر خم )) جمع کردند و ضمن ایراد خطبه مفصلی از ایشان سوئال کردند : (( الست اولی بکم من انفسکم؟ )) ( 2 ) آیا من از طرف خدا متعال بر شما ولایت ندارم؟ همگی یکصدا جواب مثبت دادند , آنگاه زیر بغل علی ( ع ) را گرفته او را در برابر مردم بلند کردند و فرمودند : (( من کنت مولاه فعلی مولاه )) و بدین ترتیب , ولایت الهی را برای آن حضرت , اعلام فرمودند .
سپس همه حضار با آن حضرت بیعت کردند و از جمله , خلیفه دوم ضمن بیعت با امیر موئمنان علی ( ع ) بعنوان تهنیت گفت : (( بخ بخ لک یا علی , اصحبت مولای و مولی کل موئمن و موئمنه)) ( 3 )